Plotseling leek de hele wereld stil te staan. Het corona virus zette (bijna) alles op slot. De horeca ging dicht, musea dicht en evenementen afgelast, veel contactberoepen kregen een beroepsverbod. Scholen mochten alleen nog digitaal lesgeven, waarbij de ouders de directe vraagbaak voor de kinderen waren. Veel nieuwe werkwijzen moesten hals over kop van de ene dag op de andere verzonnen worden. Thuiswerken, eventueel in ploegendienst, werd het nieuwe normaal. Lesgeven moest op afstand gebeuren met inschakeling van de ouders. Examinering ging digitaal of verdeeld over meerdere lokalen om voldoende onderlinge afstand te garanderen.
Langzamerhand komt Nederland uit de ‘intelligente lock-down’. Het ooit zo gewone leven wordt stapje voor stapje weer opgepakt. Maar komt het ‘oude normaal’ weer volledig terug? Of gaan we onderdelen van het ’nieuwe normaal’ handhaven? Blijven scholen gebruik maken van lesgeven-op-afstand? Thuiswerken bleek toch best wel productief te zijn en vergaderen via Skype, Zoom of Microsoft Teams was best effectief. En het scheelde enorm in de mate van luchtvervuiling en het aantal files!
Ik denk dat het nieuwe normaal een mix gaat worden van oude gewoontes en nieuwe verworvenheden. Digitaal vergaderen afgewisseld met face-2-face ontmoetingen. Thuiswerken afgewisseld met kantoorbezoeken. Het één voor de efficiëntie en het andere voor de saamhorigheid, het wij-gevoel, de onderlinge binding.